یه بازی مد شده توی وبلاگ ها که 14 سال پیش چه کار می کردید. به نظرم این کار فایده نداره. من دوست دارم امسالم رو با سال گذشته مقایسه کنم.
شنبه ای که گذشت روز خبرنگار بود. پارسال در چنین وقتی آرزو می کردم در یک رسانه کار کنم. نوشتم آرزو ولی چیزی فراتر از آرزو بود. به قول یاشا حسرت جانکاه بود. الان به بهتر شدن کارم فکر می کنم و تونستم تا حد قابل قبولی موفق باشم.
موضوع دیگه ای که ذهنم رو درگیر کرده بچه دار شدنه و اینکه اگه بچه باشه چطوری کار کنم؟
من و دانیال بدجور هوس بچه داریم و این بیماری که دو ماهه درگیرش هستم داره می گه بجنبید تا دیر نشده که ممکن چند سال آینده نتونید بچه دار بشید.

دعا می کنم که این مسائل زودتر حل بشه.
.
.
.
اینها به کنار اگه به رز سفید و نهال دسترسی دارید بهشون بگید که من منتظر آدرس جدید هستم. نهال که خیلی وقته رفته ولی واقعا به یادش هستم. هر کسی بهشون دسترسی داره مدیون که نگه این پیغام من رو!

پ.ن: خبرهای دیروزم رکورد چند ساله خبرگزاری رو زد. خوشحالی وصف یک دقیقه اش است.

برچسب‌ها: داره